जा गैहाल!!(कबिता)

उफ!
कुन मुख लिएर आइस फेरि?
के सुनाउन आइस?
कयौ पल्ट तेरो चिरहरण गरियो
कति पल्ट नाङ्गिइस
पटक पटक च्याथियो तेरो मजेत्रो
अझै चुप?
तेस्तो सहनु पनि के सहनु?
जा, नकरा, न बर्बरा मेरो सामु।
म हेर्न सक्दिन, सहन सक्दिन
तेरो यो सहनशीलता मेरो निम्ति मृत्यु हो।
सक्छेस भने जा झुन्डिएर मर
कबिता कोरिने छ तेरो।
बरु जा गण्डकी मा गएर हामफाल
बाढि घटे पछि ,कतै बगरमा
तेरो कंगाल फेला पर्ने छ।
अनि कोरिनेछ्न रक्तिम कथा हरु,
भरिनेछ्न पत्रपत्रिकाहरु तेरै फोटोले।
तेसैले, जा ! गैहाल।