गज्जबको ‘दोचा’ !!!

नेपाली साहित्य फाँटका मस्तमौला आउटसाइडर हुन्, कुमार नगरकोटी । लेखक कम आफुलाई फिक्सन डिजाइनर भन्न रुचाउने नगरकोटीको शैली-शिल्प, परम्परागत नेपाली साहित्य लेखनी भन्दा भिन्दै अन्दाजको पाउन सकिन्छ । प्रत्येक शब्द,

प्रकाशित मिति : 3 October, 2017

ए ! मेरी रंगीन चित्रकार !!!

अँध्यारा मेरा छाँयाहरुमा रंग सजाउदै हिडेकी, ए ! मेरी रंगीन चित्रकार !! कैयौं रातहरु देखि चिसो यो अन्धकारमा, तिम्रो आगमनको पर्खाइमा ! सुस्त सुस्त सुस्ताइ रहेछ यो, तिम्ले लत्याएर हिडेको

प्रकाशित मिति : 3 October, 2017

म बुझ्छु बाबा !

“म बुझ्छु बाबा” ऋणले धेरै गडया छ साहुले धेरै ढडया छ बर्खाभरी छानो चुहिया छ छाएको खर नि कुहिया छ आफन्तिले हेप्याछन छिमेकीले चेप्याछन आफ्ना भनाउदाहरुले दिएको पिडा सबैले देख्याछन

प्रकाशित मिति : 21 September, 2017

नयाँ सपना बोकेर आएँ !

आमा ! जुन दिन मैले  अर्थ खोजे जीउनुको यस धर्तिमा सोही दिन देखि बदलीयो मेरो कर्मक्षेत्र मैले जे देखें मेरा चर्मचक्षुले मैले जे बुझे मेरो अन्तस्करणले आमा ! मलाई मनपरेन,

प्रकाशित मिति : 20 September, 2017

केही बोल न…….. किन मुस्कुराई मात्र रहन्छौ ???

हाम्रो सस्कारले तिमीलाई दिदी भन्न सिकाउथ्यो तर तिमी दिदी नभएर आमा थियौ तैले सोधेको कुरा,, काठमाडौँ बाट आएसि भन्छु भन्दै गएकि थियौ खोइ त……………? के तिमी साँच्चै छाडेर गयौ ?? किन

प्रकाशित मिति : 17 September, 2017

कविता जस्तो जिन्दगी !!!

००० ००० घरीघरी त जिन्दगी यो कविता जस्तो लाग्छ !! कहिले, रहरलाग्दा चट्ट मिलेका पद्यहरू जस्तो ! कहिले, अस्तव्यस्त छरपस्ट गद्यहरू जस्तो ! केही मिले-मिले जस्तो केही नमिले-नमिले जस्तो खै,

प्रकाशित मिति : 14 August, 2017