Logo

कविताः सुइँना र औंसीको चन्द्रमा



Spread the love

जीवन न्यौपाने

नपठाऊ प्रिय तिम्रा यादहरु !

क्लाइमेट चेन्जले गर्दा

ती सब दुषित भइसकेका छन् ।

दुषित तथा प्रदुषित यादहरु,

मेरो स्वास्थ्यकालागि हानिकारक छन् !

कहिलेकाहीँ मलाई पनि

तिम्रो सम्झना नआएको हैन,

तर ती सम्झनाहरु पनि खोई कस्ता थिए !

‘स्लिपिङ ट्याब्लेट खानु पर्छ’

भन्नुहुन्छ डाक्टर साब !

तिमी र म छुट्टिनु भन्दा पहिले

गज्जबको भ्रममा बाचेका थियौं,

थियो न कुनै रहर, न थियो बेग्लै शहर !

थियो त केवल सुन्दर तर निरस बगर ।

कहाँ गएनौं तिमी र म ?

अरुले त खोई देखे-देखेनन्,

अवश्य त्यो धुलोले सम्झिएको हुनुपर्छ

किनकी

हजारौं भ्रममा बाच्नेहरुका पाइला जस्तै

तिमीले र मैले सँगै टेकेका छौं त्यहाँ ।

शायद तिमीलाई थाहा छैन होला,

तिमी छुटिए पछि,

म ती हरेक ठाउँमा दोहोर्‍याएर पुगेको छु ।

जहाँ हामी बेइमानी भित्र,

इमान साट्न पुगेका थियौ

तिमी हुँदा भन्दा दुईगुणा बढी मज्जा आयो

तिमी नहुँदा खेरी !

न तिमी थियौ,

न भ्रमहरु थिए

न थियो बेइमानी भित्रको इमान !

तिमीले दिएका भ्रमका पोकाहरु

एक-एक गर्दै सुनाए,

त्यो पिपलको हरेक पातहरुले

जुन पिपलको छहारी मुनी बसेर

हामीले अन्तिम तृप्ती पिएका थियौं !

एउटा पात त हाँस्दै कानमा आएर भन्दै थियो ,

प्रिय दोस्त मलाई पहिले नै भन्न मन थियोः

“तिमी सुइँनामा छौ”

 तिमी काहिलेकाँही भन्थ्यौ,

 “डियर, हेर त म चन्द्रमा जस्तै छु”

हो रहेछ !

हिजो मैले तिमीलाइ भेटेको

हरेक दिनको पात्रो हेरें

बल्ल थाहा भयो,

त्यो दिन पुर्णिमा रहेछ !

हरेक औंसीको रात तिमीलाई सुइँनामा देख्छु ।

खोई को-को आउँछन् सुइँनमा ?

तर, सबैलाई काला देख्छु

मात्र तिमीलाई चन्द्रमा जस्तै देख्छु !!

 

कोहलपुर नगर कार्यपालिकाका शाखा अधिकृत एवम् लेखक न्यौपाने सल्लेरी खबरका नियमित स्तम्भकार हुन् ।

प्रतिक्रिया दिनुहोस्