जहाँ आफ्नै गतिमा बग्छन् हिमगंगा…!!
प्यारो आफ्नै जन्मभूमि ओखलढुंगा…!!
देख्छु सधै एउटा बेग्लै किरण…
आउदैछु बोकेर हाम्रो मिलन…
बच्पन सम्झदैमा हुन्छ मन चंगा…!!
लुटपुटि खेलिरहन्थे दिदीहरूको छायामा…
अल्जिएको छ मन आमाको गहिरो मायामा…
पराइको झुटो बोलीमा हुन्छु म फंदा…!!
तिम्रो नामको प्राकृतिक सम्झिदै होला कस्तो…
आफ्नै गाउघरको डेरो गुन्दुक मिठो र सस्तो त्यो पापी सहरमा सबै थोक मंगा…!!
पोकली झरणा हास्छिन् दन्ते रहर सरी…
डुल्दै खेल्थे म त सधै स्वतन्त्र सरिबरी…
यहाँ त सधै हल्ताल बन्द…
त्यसैले त सबको मुस्कान बाहिरी मन्द…
कविता : बिपना श्रेष्ठ
प्रतिक्रिया दिनुहोस्